-
1 ostro
ost|ro\ostrorzej 1. остро;\ostro zakończony остроконечный;
2. резко;\ostro odpowiedzieć резко ответить; \ostro zahamować резко затормозить;
3. круто;droga \ostro spadała w dół дорога круто спускалась вниз;
4. строго, сурово;\ostro spojrzeć строго посмотреть; \ostro skarcić сделать резкое замечание;
5. больно;muchy cięły \ostro мухи больно кусались;
● \ostro wziąć się do kogoś, czegoś энергично взяться (приняться) за кого-л., что-л.+1. spiczasto 3. spadzisto 4. surowo
* * *1) о́строostro zakończony — остроконе́чный
2) ре́зкоostro odpowiedzieć — ре́зко отве́тить
ostro zahamować — ре́зко затормози́ть
3) кру́тоdroga ostro spadała w dół — доро́га кру́то спуска́лась вниз
4) стро́го, суро́воostro spojrzeć — стро́го посмотре́ть
ostro skarcić — сде́лать ре́зкое замеча́ние
5) бо́льноmuchy cięły ostro — му́хи бо́льно куса́лись
•Syn:spiczasto 1), spadzisto 3), surowo 4)
См. также в других словарях:
spojrzenie — n I 1. rzecz. od spojrzeć. 2. lm D. spojrzenieeń «wzrok w chwili patrzenia; wzrok, oczy zwrócone, skierowane na kogoś, na coś; rzut oka» Czułe, czarujące, łaskawe, powłóczyste, zalotne spojrzenie. Bezradne, błagalne, pytające, współczujące… … Słownik języka polskiego
zgromić — dk VIa, zgromićmię, zgromićmisz, zgrom, zgromićmił, zgromićmiony «ostro upomnieć, złajać, skarcić» Zgromić hałasujące dzieci. ◊ Zgromić kogoś wzrokiem, spojrzeniem «ostro, karcąco spojrzeć na kogoś» … Słownik języka polskiego
przenikliwie — przenikliwieej 1. «przenikając na wskroś; dotkliwie, dojmująco, dokuczliwie, dogłębnie» Jest przenikliwie zimno. Boli kogoś coś przenikliwie. 2. «o dźwiękach: drażniąco działając na słuch; donośnie, ostro» Syreny zawyły przenikliwie. Dzieci… … Słownik języka polskiego
surowo — surowowiej 1. «bez pobłażania, bezwzględnie, ostro, kategorycznie» Wstęp surowo wzbroniony. Spojrzeć surowo. Surowo ukarać. 2. «bez ozdób i przepychu; bardzo skromnie» Ubrana surowo. Surowo urządzone wnętrze. na surowo «w stanie surowym (bez… … Słownik języka polskiego
